KÖYÜM BENİM
Güz mevsimi olunca, inerler dağdan
Bu töre bize kalmış, ta eski çağdan
Her türlü, meyvemizi alırız bağdan
Tadı tuzu başkadır, şu bizim köyün

Süt sağmadan yıkanır, inek memesi
Yumurta ile dolar, tavuk kümesi
Yayla evinde hoştur, kuymak yemesi
Tadı tuzu başkadır, şu bizim köyün

Bağı bahçesi dolu, armutla elma
Derin gölgesinde yat, kendini yorma
Gevrekliyi yemeden, geriye kalma
Tadı tuzu başkadır, şu bizim köyün

Mevsiminde yaylada, toplanır kekik
Komşularıma bakarsan, hepsi dakik
Av mevsimi gelince, avlanır keklik
Tadı tuzu başkadır, şu bizim köyün

Baharları yapılır, pancar gezmesi
Gevreklinin yanında, yoğurt ezmesi
Kışa hazırlık olur, ayran süzmesi
Tadı tuzu başkadır, şu bizim köyün

Yıllar geçti hasretin, burnumda tüter
Köyde yaşam çok güzel, her şeye yeter
Ektiğin tohumlar, zamanında biter
Tadı tuzu başkadır, şu bizim köyün

Altın gibi köyümün, toprağı taşı
Herkes bir yere gitmiş, biter mi kışı
Boş yere mi akıyor, gözümün yaşı
Tadı tuzu başkadır, şu bizim köyün

Nere gitsen bulunmaz, bağı yaylası
İnsana sağlık verir, temiz havası
Çalışıp çabalarsın, geçim davası
Tadı tuzu başkadır, şu bizim köyün

İnanın bu yazdığım, yürekten gelir
Köylümüz toprağın, kıymetini bilir
Midayet hasretini, yazmakta bulur
Tadı tuzu başkadır, şu bizim köyün
Eylül 2019
Midayet Kara