Bir türkü tutturmuşum
Efkarlıyım
Ser-hoş’um
Dilimde tek mısrası
’Ne de olsa kışın sonu bahardır’
Dinlemem ustayı
Ağlarım.
Ve sonrası
Toprağımın dizeleri uçuşur usuma
Kesik
Eksik
’Gözlerinden
Gözlerinden öperim’

Gözleri
Yeşil.
..........
Sek-sek oynuyor çocukluğum
Sararmış buğday tarlalarında
Ben
Olgun başaklar gibi
Öne eğiliyor başım
Tek arkadaşım
Bir korkuluk
-şükür ki cansız-
Van Gogh beni de almış tablosuna
Bir görüyorüz onunla dünyayı
Tüm renkler
Sarı.
........
İşte kavuştuk
Bir şafak vakti
Doğdu güneşimiz,kızıl
Bir düş’tü gördüğüm
Ölüm kaplamış
İsyan içinde
Dünya
Dönmem de dönmem diyor
Dönüşüm
Dayanılmaz bir acı
Her çekilen ah
İçimde bir sızı.

Uyandım
Kan-ter içindeyim
Gözlerim
Kan kırmızı.



kutbo
(Adana.17.07.2008)

...Aşık Mahsuni.
..A.Arif.