Yapılan gemileri dalgalar vurup geçti
Evleri, binaları depremler yıkıp geçti
Tarladaki ekini yangınlar yakıp geçti
Suya yazı gibiydi dünya malı emanet

Kimi güçlü kuvvetli kimi narin ve hasta
Kimi çok güzel olur dikkat çeker ilk başta
Kiminin derdi bitmez ağlar durur her yaşta
Hiçbir şey sonsuz değil acılar da emanet

Aşığı deli etti yârin sarı saçları
Hokka bir burnu vardı, dolgundu dudakları
Selvi gibiydi boyu, ceylandı bakışları
Hiçbir şey bizim değil vücutlar da emanet

Firavunlar kendine dev mezarlar yaptırdı
Yıllar sonra yeniden dirilecek sanmıştı
Bütün hazineleri yanlarına almıştı
Krallık da kalmadı mevki, makam emanet

Kötü sözler söyleyip incitmişse dostunu
Haklarını vermeyip ağlatmışsa mazlumu
Düşünmüşse, sadece bir tek kendi postunu
Elde kalmaz hiçbir şey bedende can emanet.