Aslan AVŞARBEY’e – Hecenin Hudutlarında Mülkî Bir Ses

"Ha varlığın ha yokluğun" başlığıyla başlayan bu şiir, sadece bir duygunun dışavurumu değil; iradenin, kararın, hatta kaderin harf harf yazıya dökülmüş hâlidir. Sanki bir gönül hükmü, bir iç mahkemenin kesin kararı gibi. Dizelerin her biri, söylenmesi zor olanı söylemenin asaletiyle yazılmış.

Asalet diyoruz çünkü bu şiir, bir yıkımın ardından gelen öfkeyi değil, bir veda metninin arkasındaki metaneti yansıtıyor. Sessiz bir haykırış gibi. Ne bağırıyor, ne ağlıyor, ama her okuyanda bir suskunluğun tokadını bırakıyor. Bu yönüyle, klasik halk şiirinin vakarını ve günümüz insanının içsel çözülüşünü bir potada eritmiş.

Heceyi, sadece saymakla yetinmeyip duyguyla örmüşsünüz. Her dörtlük bir kapı gibi; şiir adım adım yürütüyor bizi, kararın eşiğine. Özellikle "Toplamada sıfır gibi / Çarpmadaki o bir gibi" benzetmesi; bir mısra değil, matematikle duyguyu evlendirmiş bir zeka örneğidir.

"Mülkî" mahlasınızın sadece bir görev tanımı değil, aynı zamanda bir duruş, bir ses, bir mesuliyet ifadesi olduğuna inanıyorum. Bu şiir, halkın içinden gelen bir mülkiyelinin kaleminde nasıl da sahici, nasıl da samimi olabileceğini gösteren nadide bir örnek.

Şiirinizin "günün şiiri" seçilmesi tesadüf değildir. Kanaatimce her şiiriniz, aynı niteliği fazlasıyla taşıyor. Siz yazdıkça günün şiiri değil, zamanın şiiri doğuyor.

Kaleminize kuvvet, yüreğinize ilham, yolunuza bereket diliyorum.

Siz yazmaya devam edin, biz okumaya her zaman hazırız.
Saygı ve muhabbetle…

Celil Çınkır