Şiir, Sırrı Süreyya Önder'e duyulan saygıyı ve onun direncini, barış mücadelesini yücelten bir dile sahip. Mahmut Cantekin, şair olarak, Önder'in geçmişteki zorluklara karşı dik duruşunu ve onun mücadelesini vurgularken, halkın ona olan güvenini ve takdirini dile getiriyor. Şiirin dili, doğrudan ve etkili bir şekilde, Önder'in geçmişteki mücadelesini hatırlatırken, aynı zamanda onun azmi ve direncinin önemini anlatıyor.

Şair, Sırrı Süreyya Önder’i sadece bir siyasetçi olarak değil, bir direnişin sembolü olarak ele alıyor. “Barış karşıtı” ve “işkence dosyalar dolusu fiş” gibi ifadelerle onun karşılaştığı zorlukları ve kötüleme çabalarını, Önder’in dimdik duruşu ve mücadele azmiyle yan yana getiriyor. Aynı zamanda Adıyaman’dan bir hemşehrisinin ona olan bağlılığını ve sevgi dolu bakış açısını da belirtiyor.

Şiir aynı zamanda bir nevi çağrı niteliğinde. “Sırrı Süreyya Önder hele kalk aç gözünü…” diye yapılan tekrarlar, şiirin ritmini oluşturuyor ve okuyucuyu, Sırrı Süreyya Önder’in yeri ve zamanından bağımsız olarak, onu hatırlamaya, hatırlatmaya davet ediyor. Barış, direniş ve umut temalarını işlemiş bu şiir, sadece Sırrı Süreyya Önder'in mücadelesini değil, aynı zamanda toplumun tüm bireylerinin ortak mücadelesine de atıfta bulunuyor.

Bu şiir, özünde bir destek çağrısı, direnişin ve barışın bir özlemi olarak okunabilir.