1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
191
Okunma
ARA
Diriyi de ölü anlar mankurtlar
Belayı hayâdan yoksunda ara
Hep aleni açık mertler yiğitler
Hileyi hayâdan, yoksunda ara
Ne çakal kalmasın, nede izleri
Bin bir çeşit hava çalar sazları
Menfaat kör etti, kinli gözleri
Keleği hayâdan yoksunda ara
Puslan bozulunca karışır açın
Koyun gibi dağa yayılır suçun
Nice kirli yüzü, kapatmak için
Kalayı hayâdan yoksunda ara
Eğrilik virüsü taşımaz her kan
Hırs ocağı yakar aldanır insan
Devletin kuyusu kuruduğu an
Küleği hayâdan yoksunda ara
Şair Şerifoğlu’n derki el aman
Babadan oğula azaldı gü man
Servetini sele verdiğin zaman
Seleği, hayâdan yoksunda ara
Ali Eliş
Söz;
Mankurt;
Ulusal kimlikten uzaklaşan, içinde bulunduğu topluma yabancılaşan.
Hayâ;
Utanma
Kelek:
Sersem Aptal, salak olan (kimse)
5.0
100% (3)