Sardıda alemi sükür rükusu.
Şebnem yüklü günde serin dokusu,
Gönlümde küflüydü gurbet kokusu,
Nisan ikindisi yağmurla döndü.

Gözlerim bir tutam bulut eyledi.
Gönlümde yeşeren umut eyledi.
Cilo dağlarına ağıt eyledi.
Nisan ikindisi yağmurla döndü.

Kekik kokusuyla toprağa bindi.
Sükûtun çerağı rüzgâra sindi.
Göklerden de ulvî rahmetler indi.
Nisan ikindisi yağmurla döndü.

Tırâşe gönüller ıslanıp çöktü.
Yürek bir taş gibi özünü döktü.
Yaldızlı düşlere şafaklar söktü.
Nisan ikindisi yağmurla döndü.

Ağaran geceler nura bezendi.
İçimde kırk yıllık sancı gezindi.
Gözlerim çağlayan sele özendi.
Nisan ikindisi yağmurla döndü.

Savruldu gönlümde eski harmanlar.
Yazıldı dallara yeşil fermanlar.
İçimde kan ağlar suskun zamanlar.
Nisan ikindisi yağmurla döndü.

Hicranın izinde soldu menekşe.
Hasretle sarıldı dosta ve eşe
Serildi toprağa kutlu bir neşe.
Nisan ikindisi yağmurla döndü.

Üşüdü sevdalar seher yelinde.
Savruldu gülşenler tozlu elinde
Dualar yükseldi masum dilinde.
Nisan ikindisi yağmurla döndü.

Ömrümün ırmağı aktı usuldan
İnleyen dizeler sustu fasıldan
Fakatsız, amasız,lakin, nasıldan.
Nisan ikindisi yağmurla döndü.