..............AHMET EMMİ..............

Ahmet emmi inan bizim ellerin
Baharı bir tuhaf yazı bir tuhaf
Kimseye kalmayan malın ve mülkün
Fazlası bir tuhaf azı bir tuhaf

Birer birer geçip giden yılların
Farkına var artık bugün ve yarın
Hepimizi yoran çetin yolların
Çamuru bir tuhaf tozu bir tuhaf

Huyu değişince bayanın bayın
Ulu orta yere döşendi mayın
Yenilen yemeğin içilen çayın
Şekeri bir tuhaf tuzu bir tuhaf

Kimisi ortada kimisi yanda
Kahvaltı yaparlar saat tam onda
Bizim köyün bile inan şu anda
İnciri bir tuhaf kozu bir tuhaf

Ahmet emmi biraz kurusun terin
Selası okundu nice beylerin
Hem şehirin hemde bütün köylerin
Erkeği bir tuhaf kızı bir tuhaf

Şu bozuk düzene bir ağıt yaksam
Bağırsam çağırsam sel gibi aksam
Karayada baksam gölede baksam
Ördeği bir tuhaf kazı bir tuhaf

Yeniden dalımda bir bülbül ötse
Bahçemde her mevsim meyveler yetse
Kırk yıllık dostların her ne hikmetse
Sohbeti bir tuhaf sözü bir tuhaf

Biten insanlığı az bir şey görün
Gönül yeleğini çok sağlam örün
Duymayan sağırın görmeyen körün
Kulağı bir tuhaf gözü bir tuhaf

Modası bitince kara trenin
Değeri kalmadı iş bitirenin
Şeytana pabucu ters giydirenin
Adımı bir tuhaf izi bir tuhaf

Vefat eden emmin ile halandan
Karaoğlan ibret alır talandan
Kadının erkeğin inan yalandan
Gülüşü bir tuhaf yüzü bir tuhaf

KARAOĞLAN
Mehmet Küçükosmanoğlu
24.04.2025