0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
74
Okunma
Senin ile gitti o neşeli çağ
Hazan vurdu soldu gönlümde ki bağ
Kalmadı sırtımı yaslayacak dağ
Ağaçta kurumuş bir dal gibiyim
Demedim bu nasıl çiledir diye
Yeter dedim veda ettim benliğe
Hasretin alev oldu yanar bu tende
Bu can bu bedende çürür sevdiğim
Sen yaktın yürekte aşk çırasını
Verdin bana sevdanın en karasını,
Kendin ettin beni benden alıp ta
Sana dönüşen ben sensiz yanarım
Sensizlik yaralar açtı yüreğe
Doğuştan marazlı bir lal gibiyim
Çekmeden bilinmez bunun acısı
Cehennemde yanan bir kul gibiyim
Canımı sunmuştum sana gül diye
Dönüp de bakmadın bu nedir diye
Bel ki öldüğümde seversin diye
Ecelim den evvel ölesim gelir
Ayten Özgün
