Gece bir kadın gibi loş
Hikayesini anlatıp duruyor
Yüklü ve karışık her şey herkes
İşe gelmeyenler sümen altı
Denize uykusunu mayalıyor biri
Paltosuna sığınmış ve iyimserliğine
Ya tutarsa?
Geçmişten bir pencere açık kalmış
Çoğu şey cereyanda
Yanlış görmüşler
Hiç yoktu aslında buralarda
Kendini bir aşka iliştirmiş belki
Müebbet hapsolmuş
Duvarları yosun tutmuş bir ruhta
Ruh kendiyse niye başka şeyler söylüyor çoğunlukla
Teninin istekleri
Hayatın gözbebekleri kaçak dövüşüyor hep
Deniz fenerleri
Hep kayalıklara bindiren

Parmak uçlarına basarak geçiyor hayat şuradaki çiftin yanından
Bir şarkı başlar iki vücut birbirine böyle sokulunca
Sanattır yaklaşmak aynı zamanda fütühat
Prangalı şimdi ses ve nefes
Kadın hep loş
Adam derdest
Şimdilik bir sessizliğin tablosunda
Baş köşede iki kalp
Sanattır yaklaşmak ve savaş
Sanat ve infaz
Masum bir eylemdir suç sayılmadı hiç
Sadece infaz
Yaklaşmaktır sadece aşk
Her şiir en fazla eşiğindedir
İnsan sadece kalbine dokunabilir
O bile çok zor


Şafak bir postacı
Herkese mektubu ayrı
Kimi tez gelsin ister
Bazısı geceye demir atmak
Şu adam örneğin
Eminim ıssız bir adada
Kendisini bile almak istemez yanına
Oysa az önceki çift
Onlar çoktan ıssız adalar
Gittiği yere kadar.

Youtube’da Murat Halıcı Şiirleri Arşivi kanalımda en son şiirlerimi kendi sesimden dinleyebilirsiniz.