Ormandaki bir aslan ceylanla karşılaşır,
Korkutmamak için de önce bir selamlaşır!
Der:"Hey! ne güzel şeysin, gel arkadaş olalım,
Ormanın her yerini birlikte dolaşalım!"

Ceylan bunu duyunca inanmadı ilk başta,
Aslanın niyetini biliyordu sonuçta!
Dedi: "Geç oldu artık evime dönmeliyim,
Bir daha ki sefere yeniden görüşelim!

Bir şartla dedi aslan:" Seni ben götüreyim,
Hem evin nerededir, böylece öğreneyim!
Bu saatte ormanda tek başına dolaşma,
Kurtlara, çakallara yem olursun mazallah!

"Aslanın sözlerine kanıverdi bir anda,
Bunu, ona söyleyen, bir kraldı ormanda!
Belki doğru söylüyor belki yalan olsa da,
Korkmanın faydası yok, sonu ölüm en fazla!

Derken yola çıktılar; ceylan ürkek, temkinli,
Aslan tüm dikkatini yine ceylana verdi!
Henüz yolun yarısı, ceylan yem oluverdi,
Aslanın tüm isteği, yalnız onun etiydi!