0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
212
Okunma
Çokluk sıradanlıktır, az olanlar kıymetli
Bu yüzden mi harfleri özgür bırakmıyorsun?
Okumak az bir çaba, yazmak çokça zahmetli
Bundan sebep mi dönüp kağıdı yakmıyorsun?
Ah! Gök ve ateş, sen ki şiirin okyanusu
Bin bir çeşit fırtına yüklü her bir satırın
Şimdi harfler çöllerde, şiirin bir damla su
Yaz ki dünya sükûta düşüp kalmasın yarın
Sözüm tükeniyor bak, ne olur anla beni
Harflerin büyüsüne kapılsın yine âlem
Şiir, şiir ve şiir eskidir yahut yeni
Bırak satırlar boyu gezerek yazsın kalem
Ah! Gök ve ateş, bunca vaveyla ne içindir?
Dile gelmişse sükût yerini bulur her söz
Mana ruhun gıdası, lafız kulağa şendir
Yaz ki söze dokunup öze ulaşsın her göz
H.
5.0
100% (2)