Gönül penceresini, açtım’ da baktım.
Mazideki günler, geldi aklıma.
Yavaştan gözümden, yaşları döktüm.
Aşk dolu günler, geldi aklıma.

Bakardım kırlarda, papatya falı.
Şahittir aşkımıza, sılanın yolu..
Menzile varırken, ömrümün sonu.
O güzel günler, geldi aklıma.

Kırılan şu kalbime, çare kalmadı.
Dost dediklerim derman olamadı.
Şu garip canımsa, murat almadı.
Derdiğim güller, geldi aklıma.

Deli taylar gibi, gezer dururdum.
Çaresiz dertlere, derman olurdum.
Gerçek dostlaraysa, canım verirdim.
Umut dolu günler, geldi aklıma.

Artık dizlerimde, derman kalmadı.
Şu yalan dünyada, yüzüm gülmedi.
Ömrümü verdiğim, kıymet bilmedi.
Sevdalı o günler, geldi aklıma..

Menzil görünmekte, hayat bu işte.
O güzel günlerse, hayalde düşte.
Adımsa yazılacak, bir soğuk taşta.
O gençlik yıllarım, geldi aklıma.


Muhlis SÜNBÜLCÜ.