2
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
377
Okunma
bir gece soğuk elleriyle katletti çiçekleri
tomurcuk bile dinlemeden
sanki bebek katili
bir ilk bahar sabahıydı
ama uyanamadı hiç biri
buz kalıbı içinde
donuvermişti her biri
ağaçlar tabut
çiçekler mefta
dallar kol olmuş taşıyor gibi
bütün renkleri toprağa
artık ne bir yaprak kaldı yeşertecek umudu
ne bereketinden medet umduğum toprak
sessizce gömüyorum hayalleri
günle bir olup batarak...
Cevap Yaz