0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
120
Okunma
ESKİ HAZAN BAHÇELERİNDE
Geçtim dün yine eski hazan bahçelerinden.
Her adımda dökülen bir ömrün hışırtısı.
Anlamaz oldum geçen günleri lehçelerinden.
Sessizce anlatıyor seni zamanın gıcırtısı.
Gölgeler uzamış, saplanmış toprağa çivi.
Her dal bir tel gibi titriyor rüzgârın elinde.
Aldığım her nefes, solmuş bir çiçek gibi.
Maziden kalan anılarım hazan mevsiminde.
Bir kuş öttü belki… Ya da bir çocuk sesiydi.
Uzaklarda kalanın yarısı düş, yarısı sis sanki.
Toprak ıslak, dün yağan yağmur da nesiydi?
Gözyaşlarımdır biriken, sırra kadem o anki.
Döndüm ardıma baktım, yaprak dolu patikalarda,
Kim bilir kaç gölge düştü hüznümün perdesine?
Hazan düşer, bahçe susar, ben kalırım antikalarda
Sonunda uzanır kalırım bir ağacın gölgesine.
13.04.2025
Yazan: Çetin IŞILDAK
5.0
100% (1)
