hey gidi çocukluğum
lastik ayakkabı ile gezdiğim zaman
yaka paça yamalı dolaştığım o an
kuru ekmek çökelek kaymakla bal
şimdi özlüyorum çocukluk seni

hey gidi gençliğim
bazen acı bazen hüzün dolan göz
yeni sevdiğinden almış güzel söz
aşkın narı ile dağlanmış yürek köz
şimdi özlüyorum gençlik seni

hey gidi yaşalarım
on yedi de yaktılar ele kınayı
yirmibeşte savurdular tozudumanı
kırkında ayırdılar yavruyla anayı
şimdi özlüyorum yaşlar seni


hey gidi gelinliğim
erken yaşta yol oldu ırak
hasrete düşmüş serimi yakar
el olmuşsun hepsi uzaktan bakar
şimdi özlüyorum gelinim seni


hey gidi orta yaşlarım
yaş ortaya gelince kamillik çöktü
ne gençlik ne yamançağ sürdü
ana olunca zaten orta yaş bitti
şimdi özlüyorum orta yaş seni

hey gidi yaman çağlarım
ölesiye sevdim yaşadım durdum
mutluluktan dört biryana savruldum
o sıcak yuvayı nelerle kurdum
şimdi özlüyorum yamançağ seni

hey gidi analığım
bir kıpırtı içimde kaynaştı durdu
büyüdükçe yeri tekmeler vurdu
gün geldi çattı yuvadan uçtu
şimdi özlüyorum analık seni

hey gidi özlemlerim
sofrada sıcak aş birde pidesi
soba yanında otururur evin kedisi
uzaktan gelir yarin o güzel sesi
şimdi özlüyorum özlemim seni


kimene dostca bir ah eyledi
hey gidi dediği yıllara yaşamı serdi
yaşarken kendini toprağa gömdü
şimdi özlüyorum eski hal seni

Dostca/kimene62