Bir hayli uzaktan

Ve balkon serinliğini anarken

Üç beş heybetli soluyan ve durmadan vuranlardı



Zorda kalanı

Ve avazı çıktığı kadar bağıranı

Kimseler duymuyor baktıkları halde görmüyorlardı



Nefes alanlardı

Lakin kalbi hissedişten uzaklardı

Altta kalan, hastane aciline yığılan ve takatsiz kalan



Ortalıkta perişandı

Ne arayan ve ne de soran vardı

Adeta bir leş misali ortada kalan talihsiz bir ızdırapdı



Dayanamadım

Apar topar merdivenleri atladım

Zavallının yanına yaklaşırken, bir uyarıyla karşılaştım



Sakın ha yaklaşma

Tehdidini duyunca afalladım karşısında

Galiz bir kelimeyle layıktı o hergele diyerek hayıflandı



Zoraki hayırdır dedim

Bu pislik günlerce ev ahalisini kandırıyor

Hanım ve kızıma ağza alınmadık küfürler ediyor deyince



Doğrusu biraz durakladım

Ve yeniden zanlıya dönerek cüssesine baktım

Çok bakımsızdı, bazı yerlerinden kan lekeleri beliriyordu



Nazar edenlere seslenerek

Suçluysa bile siz yargılamayın canlanın dedim

Benim kati sözlerim karşısında ne de olsa birkaç kişi geldi



Hastane yakını da olması bile

Ne polisinin ve ne de sağlık görevlilerinin

Dikkatini çekmemişti, her zaman olduğun veçhile doluydu



Zor gücün bir sedye bulduk

Zavallı soluyanı bir çırpıda kaldırdık,

Hastane doktorlarına durumu anlattık ama polis nezaretinde



Görgü şahidi var mı deyince

Elbette ki faillerde kapı önünde bekliyorlar dedim

Fakat çıktığımızda hiç kimseyi göremedim, bildiğimi zikrettim







Mustafa CİLASUN