Ruhunun derinliği koca deryalar gibi
İçinde kulaç atıp, yüzmeyi çok isterdim
Sevgiye kucak açmış, aşkın dibinin dibi
Dişimle tırnağımla, kazmayı çok isterdim.

Kerem, Ferhat, Veysel’in, olamayız emsali
Dadaloğlu Emrah’la, Karacoğlan timsali
Omzumda telli sazım, pir sultanlar misali
Heybemde azığımla gezmeyi çok isterdim.

Uzattığın elini tutan eller gibiyim
Bahçende dikeniyle kokan güller gibiyim
Çınarları okşayan, esen yeller gibiyim
Burnunun tam önünde, tozmayı çok isterdim.

Feryadı figanımdan, arşa çıkan narayla
Acısı taze olan, gönlümdeki yarayla
Ağıtları dizerek, türküleri sırayla
Nağmeleri dilimde ezmeyi çok isterdim.

Ne kadar da zorlandım, aklım fikrim karıştı
Seyyar gezen duygular, birbiriyle yarıştı
Seven de sevilen de, en sonunda barıştı
Nerde ne yaptık diye, çözmeyi çok isterdim.

Ruh ikizim diyorken, çiğnemedim sözümü
Bu yüzdendir ki sana, bağlamışım özümü
Senden başka kimseye, çevirmedim yüzümü
Uzaklardan olsa da, süzmeyi çok isterdim.

Necati’nin sözleri, perçinleşti canana
Dilerim ömür boyu, oturalım yan yana
Esrarengiz de olsam, atmayasın yabana
Gözüne baka baka, yazmayı çok isterdim.

Necati OCAKCI
ANTALYA