AŞK TRENİ

Bir gece yarısı yavaşça kalkar aşk treni,
Hırçın bir düdük sesiyle istasyondan.
Raylar üstünde titrer yüreğimizin teni
Hiç kurtaramadık kendimizi ajitasyondan.

Vagonlar dolusu hikâye, sır küpü pencereler,
Her kompartıman bir kalbin çarpıntısını taşır.
Gecenin koynundan sıyrılıp çıkarken nağmeler,
Yıldızlar dökülür camlara, aşk aşk diye bağrışır.

Tüneller karanlık, ama deliyor ışığı kara trenler
Bir dokunuş, bir bakış, çıkan yoğun bir duman.
Makas değiştirirken tren, gizlice raylar öpüşürler.
Dümeni kırarız ufuklara, herkes birden şaduman.

Biletler yırtık, yolcular uyuyor hepsi derinden.
Aşk duraksız bir sefer ki, sonu yok menzilinin.
İstasyonlarda bırakmak ister, her biri kederinden.
Bu tren hiç durmaz, sonu yok rayları, kalbimizin.

27.03.2025
Yazan: Çetin IŞILDAK