2
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
292
Okunma
Geldi...
Gönlümü ortasından yardı yine zamansız.
Nasıl anlatayım benzersizliğini?
Gördüğüm andan itibaren
Ben gittim, başkası geldi sanki.
Bakmaya kıyamadım,
Meleklere benzeyen duruşu yine aklıma düştü.
Sanki o an dünya durdu,
Sadece o vardı,
Ve içimde, kabına sığmayan bir yangın.
Hızlı adımlarla geldi,
Bir düş gibi…
Gün doğmadan dağıldı her şey.
Ardından kalbim,
Titreyen bir yaprak misali,
Savruldu sessizliğin rüzgârına.
Ne zaman gözleri gelse aklıma,
O anı binlerce kez yaşarım içimde.
Ve her defasında,
Aynı titremeyle hatırlarım...
26/03/2025
mesakin
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
