Memleket

Memleket sen ne güzelsin
Dağlarının heybetine kurbanım
Yüksek yüksek ovalarına esesim geldi
Bağ bahçelerin yemyeşil gül yüklenmiş
Sürülerin hala çimenlerde sere serpe
Çiftçin bağda tarlada hala emekte
Sen ne verimlisin ne bereketlisin
Doyurursun

Kışında baharından güzel
Yer yer metreleri bulan karların yağmurların
Nehirler çoğaltır toprak demletir
Zahmetlide geçsen elzemsin berekete bolluğa
Dört mevsim pervanesin Anadolu m üstüme
Memleket sen ne güzelsin

Memleket insanı sen güzelsin
Açlığa yokluğa aldırmadan sarılırsın yurduna
Zalime soyguncuya direnirsin yüz yıllarca
Gelen gider, giden gelir, sen hep varsın
Memleket sen güzelsin

Şöleninle bayramınla merasiminle
İstiklal marşınla gözlerini diktiğin arşınla
Dalgalanan ay yıldızlı bayrağınla
Sana dört elle sarılan yürekli insanınla
Memleket sen ne güzelsin

Atlatırsın tipi boranları savaşları krizleri
Ah memleket sen ne güzelsin sen Anadolu’sun
Var mı sana hayran olmayan gönül vermeyen
Var mı sana canını vermeyen

Coşkûnî