Ey karanlığa sığdıramadığım yalnızlığım benim.
Oturup durup dolan yaşlı gözlerim .
Sessizliğe gömülüp kalan sessiz kalışım.
Karanlığa gömülen yalnızlığım.

Gözlerimde kaybolup giden umutlarım.
Avuçlarımda tutamadığım zamanım.
Konuşurken kimseler anlamıyor.
Kaç kere konuştum da kimseler anlamıyor.

Yollar hep çıkmaz karanlık bir sokak.
Düşlerim hep aynı yalnızlığım sessiz.
Nereye gitsem karanlık bir sokak.
Kime sırtımı yaslansam soğuk bir duvar.

Ne bir el var tutup sarılacak.
Ne de bir göz var bakıp kalacak.
Yalnızlığımda kaybolup giden bir ömür.
Sessizce adımlarım damla damla dökülen göz yaşım.

Aynalarda kırışmış bir yüz cizikler.
Şaçlarım da bir bir beyaz aklar içinde.
Toprağa bakan gözlerim sessizlik içinde.
Haykırsam içim içime duymaz bir yalnızlık...



YALNIZLIKLAR_ŞAİRİ
25.03.2025
SALI
01:23