Her zaman doğruluktan sapmayan,
Gerçekle aramızdaki perdeyi aralayan,
Çakalların uluduğu bir dünyada,
Aslanın sessizliğinde özlemler yankı yapar.

Bülbüllerin narası yok, derin sessizlik içinde,
Ama ey gönül, ne zaman kayboldu o saf huzur?
Yüce dağlardan düşen her damla,
Bir iz bırakır yürekte, bir ışık olur,
Fakat bir karanlık da vardır,
Her hakikat kaybolduğunda.

Mehdi'nin eliyle kurulacak düzen,
Ve sonsuz bir huzurun başlangıcı,
Öyle ki rüzgar bile sadece adaletin kokusunu taşır.
Yine de, her adımda bir inanç titrer,
Zeytin ağaçları her sabah başlar yeşermeye.

İşte o zaman gelir, o beklenen zaman.
Ve bizler o zaman nefsimizle hesaplaşırız,
Bütün kurak topraklar birer bahar olur.
O zaman gelir, ne de olsa;
Yetiş ya Muhammet, yetiş ya Ali.

Düşlerindeki güzellikler, birer gerçek olacağı günlerin habercisi olsun. Kalbinde her zaman sevgi ve huzur bulman dileğiyle.

Mehdi dedem gele haklar alına
Münkir münafıktan hesap sorula
Aşık İlyas Haktan yana biline
Yetiş ya Muhammet yetiş ya Ali

Çok güzeldi. Muhammed Ali aşkına kaleminiz daim olsun üstadım

Oyun içinde hem de ne oyunlar var İlyas hocam. Süslü necisler işbaşında. Bize düşen uyuyan koyunlara dürtüp uyandırmak olmalı. Ancak onlarınki nasıl bir uyku anlamadım. Ayrıca (bana göre) Böyle bir topluma Ne Hz. Muhammed gelir, Ne de Allah'ın Aslanı Ali gelir. Onlar vazifelerini yaptılar Rahman'a kavuştular. İş bizlere kalıyor. Şiiriniz anlamlıydı, ders niteliğindeydi. Kutlarım yürekten