Hep sevdim zeytini,
Bir de tini.
Emin beldeler ararken yüreğime,
Bir hengamenin içinde buldum kendimi.
Turu Sina’da,
Musa’nın ayak izlerini,
Zindanda Yusuf’un kara gözlerini;
Çarmıhta İsa’nın metanetini,
Bildim,bilemedim,
Gördüm. göremedim.
Hep tufan içinde kaldı yüğreğim,
Nuh zamanından beri.
Gitmek istedim alıp başımı buralardan.
Gidemedim.
Tesellim,
Bunca telaş içindeyken bile,
Sevmeyi sevdim.
Nefreti kini sevmedim.
"Ümmü Ebiha"’ya anne dedim.
Habeşli köleye imrendim.
Taifi hatırlayıp hüzünlendim.
Kah Mecnun’un yerine çölde,
Kah Kerem’in yerine ateşlerde kaldım.
Ferhatlayın külüngü taşa çaldım.
Hâlimden şikayet etmedim.
Yunus gibi "yaradandan ötürü"
Yaradılanı gözledim.
Ebu Kasımın yerdiklerini yerdim.
Ondan şefaat, sevdiğinden rahmet diledim.
Bu yüzden,
Çocukluğumdan beri,
İncir kuşlarına muhabbetim.
Ankara,23.10.2008 İ.K