24
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1446
Okunma
ACININ AÇLIĞI
Öylesine alışmış,
Öylesine sindirmişim ki varlığını içime
Yokluğunu kabullenmek mümkün değil
Ve elde değil,
Yaşamın kupkuru,
Aydınlığın kapkara yerinde bile
Seni düşünmemek ve düşlememek
Çünkü sen,
Acının açlığa,
Umudun çaresizliğe dönüştüğü yerde bile
Soluduğum soluk,
Ekmeğime katık gibisin
Biliyorum
Ne yakınım,ne yarimsin
Ama yinede özlüyorum seni
Söyler misin
Sen benim neyimsin
Kaşif Kani ERTÜRK