Hakkı, kudreti her şeyin içinde taşıyan O'na sonsuz teşekkürlerimi sunarım. Her adımda huzur ve lütuf bahşedeni, her karanlıkta bir ışık gibi beliren ışığına şükrederim.

Zira her an, O’nun izini sürer; her soluk, O’nun feyzini hisseder. Bir damla suyu, denize yönlendiren akıntı gibiyim. Hep O’na doğru yol alırım, her seferinde biraz daha yakın, biraz daha derin. Şükür, bir denizin kıyısında susan bir kuytunun sesi gibi; her an, her zaman, her yerde.

Bilenin aklında, görenin gözünde olanı hissedip, birer sükûnet olarak akıp geçer zaman. Şükredikçe büyür, büyüdükçe derinleşir insanın ruhu. Tıpkı toprağın her baharda uyanıp çiçek açması gibi, O'na yönelmekte bir yeniden doğuşun müjdesidir her tefekkür.

Ve her zaman, her nefeste O’nun kudretiyle yaşamak, en büyük şükrün ta kendisidir.