Şiirler değil mi şaiiri dillendiren
Değerli dostu ve eserini, kutluyorum yürekten, yalansız ve riyasız
Gönlün abat olsun, tüm şiirlerin benzersiz ve muhteşem olsun
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın

Zaman, dünün kar tanesini avuçlarına bırakırken,
İnsan biraz cilve, biraz naz, ve yokluğun ayazında kaybolur.
Yarının ışığı mı, yoksa sabahın sabahında yıkılan hayaller mi?
Zamanın kaybolan rengi, bir güzele hasret;
İçindeki yangını söndürebilecek ne var?
Bazen derin bir su gibi akar ruh,
Ve bazen de nefsin pusu, yolu karanlıklaştırır.

Leylinin yıldızları altında,
Berrak olan suyun kıyısında;
Ve sen, bir zamanlar kaybolmuşken,
Dönüp bakmaz mısın, ruhunun izlerine?
Yazgını beklerken,
O oyun bitmiştir,
Ancak namaz, ruhu diriltir.
Şımarma nefsine,
Ve sevdanın peşinden git,
Gerçek olan, hem dün, hem yarın;
İmanla açılır her kapı,
Her karanlıkta bir ışık vardır.

Ahh, Dilara,
Gönlü süsleyen, gönlü okşayan,
Sıdkla dileyen bir ruh;
Bir gün muradına erer,
Zira her yolda bir çıkış,
Her karanlıkta bir sabah vardır.

Kaleminize sağlık, bu eşsiz dizeler için içtenlikle teşekkür ederim. Her bir mısra, bir hayat dersi gibi…