Yakıp Da Gittin

Halimi arz ettim, yârim ol diye,
Kulağın kapalı bakıp da gittin.
Boş gönül sarayım, gelip dol diye,
Açtığım yelkeni yakıp da gittin.

Gönlüme bir ayar veremedim ben,
Goncalar gül oldu, deremedim ben,
Bu aşkın sırrına eremedim ben,
Hicranı bağıma ekip de gittin.

Bu garip başımla nerden başlarım?
Kirpiğim şelale, puslu kaşlarım,
Sellere dönüştü akan yaşlarım,
Gözümün önünden akıp da gittin.

Sararan yaprağım bir bir düşerken,
Ayrılık koruyla bağrım pişerken,
Yüreğim kaynıyor tenim üşürken,
Tarifsiz hallere sokup da gittin.

Yâre yar denir mi halin bilmese?
Acılar biter mi vuslat gelmese,
Bu garip neylesin bahtı gülmese,
Üç günlük dünyamı yıkıp da gittin.

Sevdanın halinden ne bilsin hakim?
Cellada kızamam, verilmiş hüküm,
İdama sen beni eyledin mahkum,
Urganı boynuma takıp da gittin.

Mustafa Hoşoğlu