Şerefli mahluklar, girerler Allah’ın safına,
Yücelirler daima, asumanın en üst katına.
Aklını başına devşirmeyen aciz insan ise,
Düşürür değerini, canlıların en alt sınıfına.

Kendi kıymetini bilmeli, kendini taşımalı insan,
Ne kıymeti var ki, fakir de zengin de olsan.
Aciz kalır, dayanamaz bir karın sancısına,
Keşke biraz ince düşünüp de bunu anlasan.

Dünyanın tamamı senin olsa, yine de gözün doymaz,
Nefsin hesabına gelmediği için, bunu anlamaz.
Onun bunun taziyelerine, seve seve gider ama,
Azrail’in onun da kapısını çalacağına inanmaz.

Madem ölüm öldürülmüyor, düşünmek lazım ölümü,
Nefsin istese de, istemese de, koparacaklar gülünü.
Allah, daima beraberdir mazlumlar ile,
Hiç bir din, hiç bir mezhep, kabul etmez insana zulümü.

Gönülleri fethetmek varken, rencide etmek niye,
Bineceğiz günün birinde, geriye dönüşü olmayan gemiye.
Hal hatır soralım, hediyeşelim birbirimizle,
Allah yağdırır merhametini, yaptığını sadece Allah için olan kişiye.
16/03/2006