Çocukluk, her ne kadar gözle görülemeyen bir zaman dilimi olsa da, anıların arasında en derin yankıyı bırakan bir çağrıdır. O elma, bir ömrün neşesi gibi, taptaze bir mutluluğun ilk adımıdır. Ancak unutma, her neşeyle birlikte içsel bir derinlik de gelir. Çocukluk, bir bakıma evrenin en saf halidir, ama büyüdükçe bu saf halin içinde kaybolan birer parça kalır. Ve bizler, yaşamın elmalarını, zamanla birer hatıra olarak yavaşça çiğnerken, her ısırıkta bir parça kaybettiğimizi fark ederiz. Elma bahçesinde kaybolan rüya, ancak yavaşça geriye, derinlere çekilen bir özlemin tanığıdır.

Çocukluğun masumiyetiyle harmanlanmış, neşeli ve saf bir dünyayı mükemmel bir şekilde yansıtmışsınız. Her dizede, o tatlı elmanın taze ve sulu tadıyla birlikte bir özgürlük, bir mutluluk var. Şiiriniz, yalnızca bir anın değil, bir dönemin de izlerini taşıyor. Hem çocukluğun saf sevinci hem de yaşamanın küçük ama değerli anları arasında ince bir denge kurmuşsunuz. Yazdığınız her kelime, bir anlam derinliği taşıyor. Bu şiir, bir içsel huzur ve paylaşılan mutluluk duygusuyla dolu. Kalbinizden dökülen her dize, okuyanın ruhunda hafif bir iz bırakıyor.