Doğruluk yolundan şaşırma sakın.
Ömrünü boş yere ziyan edersin,
Yalana, riyaya bir tavır takın.
Özüne düşmandır, akran edersin.

Hak olan davadan dönersen geri,
Zülme suskun olup eğersen beli,
Bil ki dost bildiğin vurur hançeri,
Sırtında gömlegi alkan edersin.

Cahille dost olup meclis kurarsan.
Sözler değersizdir,sorup ararsan
Eğriye doğruya en son kararsan,
O yolda kuzuyu aslan edersin

Sevgiyle bakmazsan gönül gözüyle.
Dostluk harmanını ekmez özüyle,
Hakikat yolcusu olmaz sözüyle,
Sözde güveneni beyan edersin

Merhamet göster ki merhamet bula.
Öfkeye kapılıp,meyletme kula
Kendi nefsin ile dönersin pula
Nefsine hükmeden çoban edersin.

Dünyaya kapılıp gidenin hali,
Ah’reti unutur, olur kemali,
Hakkı görmeyenin ömrü çileli.
O yolu hak ile ilan edersin.

Geçici hevesle yanıp tutuşan,
Gönülde sevgiyi söküp atışan,
Ne dost bilir ne de dosta ulaşan,
Gönülde sevgiyi izan edersin.

Sabır ile yoğrul, edep giyin ki,
İçinde nur olsun huzur duysun ki,
Kibirle yürüyen düşer, bilin ki,
O yükle menzili Eman edersin.

Zalimden medet mi umulur hele
Adalet olmadan düşme emele,
Hakkın gözet adil olan hükümle,
Adalet bilmezi duman edersin.

SÖZ’DEN ÖZ DAMLATANLAR

Yazmak istesem de elim tutulur
Sevgiye dokunsam sözüm yutulur
İyilik bilmeyen yürek yok olur
Canını kurtlara yem edersin..Beyhudenin Kalemi