Dünyaya gelmek ezeli rivayet,
Yüreğe salmışlar yara kanasın.!
Dertler de yüreğe eyler hüsümet,
Bülbül esir aşk’a, güller ağlasın.!

Bayramlar azizdir, bakış etrafa,
Gafil gelir iken, seher sabaha,
Can kurur beden de gümraha,
Destansı yazıya sen aşinasın.!

Aşk yarasında adalet arama,
Cenk etmek boşa, kendin hırpalama,
Gaflete düşüpte şekiller yapma,
Uçarsan bulunmaz dala konasın

Meydanı dar olan yuva yapamaz,
Kaçamak duyğuyla sudan geçemez,
Görünmez kazadan üryan kaçmaz,
Arifler ağlarsa yaşı kenansın.!

Kimiler ağlamış çöllerde kalmış,
Kimiler Leylaymış yolundan sapmış,
Gam yükü ağırdır benden çürütmüş,
Ahu-zar telaşı kaçış sanırsın.!

Can yakar fıtratlar alın da olsa.!
Şikarlar dert açar canan da olsa,
Zalimler zulm eder güman da olsa,
Hal gelir başlara, darda kalırsın.!

Günahlar sayılır kitap mukaddes,
Elinde kalanlar bom boş bir hikmet,
Hanlar toprak olur, bu bir veraset,
Han da hamam da, bir hiçten olansın

Yas tutanlar üç gün, karalar bağlar,
Unutur gideni yalandan ağlar,
Yitirmez resmini duvara asar,
Hatıran paslanır, yoktan olursun.!

Şah’lıgın padişahlıgın, bir hayal
Fiğanı olmayan anılar da kal
Bir avcı tetik çeker getirilir sal,
Miadı’yim bu zat, bilmez sorarsın.!

03.03.25 / Saat 09,41
MİADI (Mehmet AY)