Dünyanın Yüzü

Şu dünyanın vazifesi, kalbe bakmak değil,
ele bakmakta kalmış.
Ellerdeki boş deliller, ne engin denizlere,
nede yükseklere yelken açtırabilmiş.

Sevgiler, dünyalıklar arasında kaldıkça,
aldatıcı renklerin büyüsü, hayatlara yansır olmuş.
Zora ki duruşlar, yörüngede akıp giden gerçeklerden uzaklaşmış.

Sanal dünyanın oltasına takılan,
taşların damarları çok sert.
Işıltılı, parıltılı bir yaşam tarzı,
Fırtınalı dağdağalı hayatları çağırır olmuş.

Dünyanın eşiğinde, eşitlik içinde
olamayan hayatlar haykırışda,
Yedi gök ve yerin sanatlı akrilik
desenlerinde görünenleri incele.

Nehirlere bak! Yumuşak kaynaktan
fışkıran pınarlar, birleşmiş, nasılda
önüne geleni alıp götürmekte.

Kuşların cıvıltıları susturulmuş,
Sanatçının tuvaline dağılan renklerin
canlılığı, anlaşılmaz halde.

Tohumların ve meyvelerin sönük tebessümüyle açan çiçekler,
Tablonun parçaları arasında,
nasılda gülümsemeye çalışıyor.

Ruhları ve kalpleri yaralı olanlar,
Denkliklerin olmadığı dünyada,
Pergelin ucunda dönüp duran yaşamlar,
tren vagonları gibi,
Dengenin zayıflığına takıldıklarında, dağılmaktalar.

G.Gül