destan yazan harflerim yan yana gelmez oldu
şeytan tanrıya değil tanrı şeytana kuldu

derinmiş sığmış düzmüş yıldız galaksi ışık
tanrı gönlümde dansöz dansöz midede kaşık

şeytanın adı kalmış kendi cennette imiş
tanrıyla bir olmuşlar bir afiyette imiş

insan hayvan ve bitki su toprak metan gazı
düşünsem delirdim mi veliyim bazı bazı

kıç üşütür cehennem göz yanılgısı ateş
cehennemde de güler yanına bulanlar eş

aşk tarifsiz sonsuz mu ömür kısacık neyse
cahile yalak verdim yalak çıktığı şeyse

edep der edepsizler kendin bilmez deyyuslar
moronlar ve bunaklar ahkam keser mebuslar

şimdi mebus olmuş ya, öyle dermiş şairler
sordum soruşturdum Neyzen’e sıçmış şiirler

ah bal şerbet peteğim ah yiğidim efendim
tanrı bile yalnızdır gönlü tozuttu kendim

baktım koca alemdir gördüm tozdur küngedir
doğmuş ölmüş kim kimmiş kim gerçeğin dengidir

ölemedim yanarım yaşıyorum yanarım
boklukta bile durmaz ben tanrıyı anarım

eşek gibi anırır kurt gibi ulur dünya
robotlar piyasada et kemik ruh bilmez ya

taptuk rüşvet istiyor yunus derviş batırmaz
tanrı bana el açsın insan geviş getirmez