Düşümde gördüm masalsı bir şehir
Şehirden öte ayrı bir sihir
Daha önce ne geldim
Nede gördüm böylesini
Yaşayan tarih sanki
Bıraktım kendimi İris’in kollarına
Gezdikçe içinde kayboldum
Kayboldukça kendimi buldum
Ben şehir şehirde ben oldu
Şehr-i Şirin oldum.

Geçmişe şahit geleceğe ışık
Nice uygarlıklara başkent oldum
İlk adım Hakmiş oldu
Teşup’la can buldum
Mumyalarla ölümsüz oldum
Koca imparatorluğa yön verdim
Şehzadelere ilim irfan
Yedi düvele padişah oldum
Yeşilırmak’la dertleşip aktım
Yalı boyu evlerini boynuma taktım
Kralları hapsettim kayalara
Gün batımını izledim Harşena’yla

Umut oldum Vatana
Özgürlük tohumları serptim
Vatan bir bütündür dedim
Taşında aş toprağında iş
Misketin bağrında yıldız
Akabe yollarda bayrak oldum

Büyük Ağa ’da hafız oldum
Bayezid’ta boynu bükük kuldum
Yankılanan Kur’an-ın nefesi
Aşiyanda kuşların sesi
Şadırvanda suyun hevesi oldum
Bir minaresinde Osmanlı
Birinde Selçuklu oldum
Çınarlarıyla kök salıp
Tarihe meydan okudum.

Gezdim dağlarında
Çobanlara ser, kuzulara yaren
Şehycui’de mana oldum
Akbilek’te nur
Kurtboğan’da mucize oldum
İğnecibaba’da iffet
Ergonaş’ta doyuran el oldum
Dersimi tamamlayıp
Çile çektim dergahında
Pirler’de huzur buldum

Hamdulllah’ın kaleminde Hüsn-i Hat oldum
Elif oldum haksızlık karşısında
Vav oldum Allah’ın huzurunda
Mihri Hatun’un yüreğinde şiir
Dizelerinde hece oldum
Gök rengi çini oldum
Medreselerin üstünde
Sanat oldum mermerin üzerinde
Minbere işlendim nakış nakış

Lokman’ın otunda şifa
Sabuncuoğlu’nda derman oldum
Bimarhane’de müzikle raks ettim
Suyun sesiyle kendimden geçtim
Biçarelere umut oldum
Strabon’un haritasında göz
Dünyaya baktığı yüz oldum

Dilden dile aşk oldum
Ferhat’ın külüngünde umut
Şirin’in gözünde bir damla yaş oldum
Görünmezi gördüm
Bilinmezi bildim bu şehirde
Uyanmak istemedim düşümde
Ben şehir şehirde ben oldu
Şehr-i Şirin oldum.
Sadık gibi aşık oldum

Sadık KARADEMİR