Uzaktan tel çekip sordum ahvalin
Dedi ki üstünde durma emmoğlu
Dedim ki beni çok üzer bu halin
Dedi ki kendini yorma emmoğlu

Demedim ki bu iş benim neyime
Atladım düldüle sürdüm evine
Çıktım yukarı devine devine
Dedim ki bu kadar ırma emmoğlu

Vardım malum kata bastım ziline
Ünleyince gelen kimdir biline
Benim ben dedim merakı siline
Dedi ki başkası varmı emmoğlu

Yoktu bunun hiç bir mücbir sebebi
Nerden çıktı şimdi bu dermiş gibi
Yok saysa da ananeyi edebi
Dedim ki beni el görme emmoğlu

Süzerken beni bu harabe yapı
Sorgu sual bitti açıldı kapı
Düşmedi elinden kapının sapı
Dedi ki içeri girme emmoğlu

Şöyle bir baktım ki onun yüzüne
Endişeler düşmüş alın düzüne
Uyku haram kan oturmuş gözüne
Dedim ki hiç elin sürme emmoğlu

Zahmet edip gelmişsin ta buraya
Gelirken de baktın mı hiç şuraya
Dahil edilirsin sen de kuraya
Dedi ki çok fazla durma emmoğlu

Önce şaka yaptığını zannettim
Kahkahayla harabeyi inlettim
Bet sesimi sakinlere dinlettim
Dedim ki beni çok kırma emmoğlu

Mecali yok öyle harap bitaptı
Koştuğu maraton da son etaptı
Güç bela bir sus işareti yaptı
Dedi ki bir çuval örme emmoğlu

Eyvah dedim etrafıma bakındım
Hemen ciddi duruşumu takındım
Kem küm ettim birazcık ta ıkındım
Dedim ki beni çok germe emmoğlu

Gözümün önünde tükendi pili
O an susa kaldı tutuldu dili
Usulca kapıdan düştü sol eli
Dedi ki beni çok karma emmoğlu

Daldım içeri ekşittim yüzümü
Aldım verdim sakınmadım sözümü
Koyunca tekmeyi açtım gözümü
Dedim ki uyandım vurma emmoğlu

Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Çorum / Şubat 2025