1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
60
Okunma
düşündüm-taşındım özlerimi
neler deşiyor, neler didiyor
doldurup boşalttım gözlerimi
yoksul öykü bırakan gidiyor!
var öyküde, ülküde yüzün var
ötesinde hep aynı hüzün var
berisinde görünen güzün var
yakaya rozet takan gidiyor
yerin tepesidir yerin dibi
ister gürbüz olsun ister cibi
diyeceğim Yeşil Irmak gibi
böyle kabilden akan gidiyor!.
savrulur başımda bulutlarım
kıyama dururken umutlarım
kimi yererim, kimi kutlarım?
göyne gönülden bakan gidiyor
hırsız olup fine-fesat çaldık
biraz hisse birazda pay aldık
alevler içinde kala kaldık
yürek kavurup yakan gidiyor...
uhrevi dünya içindir ülkün
kimyası bozuldu bizim mülkün
ak öfke, kara umut ne mümkün
şiirdeki Han, Hakan gidiyor.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz