0
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
133
Okunma

Zamanın gölgesinde büyütürken matemi,
Gecenin koynunda sabahlara öfkeli.
Söyle sevgili;
İnsan sevdasını,
Hangi kedere kurban etmeli...
Ey,yar..!
Ben hüznüme yanarken,
Gökyüzünden çekip almaya kalksam sevdiğim yıldızları,
Bu virane gönlüme mi sığdırayım...
Herbirine derdimi dökmüşken,
Sırdaşım etmişken kederime,
Yokluğumda sahipsiz mi bırakayım...
Gönül yücedir,
Sevda makamıdır,
Ona kucak açan...
Söyle sevgili..!
Yıktığın bu kaçıncı makam...
Talan olmuş gönlüm,
Ömrüm...
Geride kalanım tükenmiş bir beden,
O da ,ölüme emanet...(YEP)🇹🇷
Yusuf’un Dilinden Kaleme/Talan olmuş gönül