USANDIM

Dünyaya geldiğim andan beridir
Bulanık sulardan aş’tan usandım
Hasetlik kin gıybet kulun kiridir
Sonuna gelmeden baş’tan usandım

Yüzlerce maskeli asık yüzlü var
Zihni bulanık var ağır sözlü var
El rızkı malında açık gözlü var
Fesatlık edenden şaş’tan usandım

Kimiler zulmeder kimi hor görür
İyilik yapana kötünlük verir
Alın ter dökene saldırır ürür
Yılan tilki sansar kuş’tan usandım

Emekli aşına kepçe bandıran
İşci memur çiftçi halkı kandıran
Boru boru ötüp ocak yandıran
Koltuk sevdalısı baş’tan usandım

Dinciden,kinciden yapay his süsten
Şeytanlık besleyen ahlâksız pisten
İkili davranan sahtekâr dosttan
Şerefsiz alçaktan puşt’tan usandım

Erbeli der; iyi bulunmaz mı hiç?
Yürek kapıları çalınmaz mı hiç?
İnsan gibi insan olunmaz mı hiç?
Atılan oklardan taş’tan usandım
Sahte duygulardan his’ten usandım
...........02.02.2025
Kültür ve Turizm Bakanlığı Karaman’lı Halk Şairi Resul Civcik.
Fotoğraf;Arşivimden.
Okuyan,hislenen beğenen ve yorumlayan canlar sağ olsunlar.
Selamlar Sevgiler.