Kahramanlarını görmediğimiz hikayelerle avuttular bizi.
Acılarımızı yaralarımızı tuzla sarıp
Ölüm melodisi ninnilerle uyuttular
Kör karanlık zemheri ayazında.
Uyanmak istedikçe başka başka hikayeler uydurdular.
Yitip giden canların ardından göz yaşlarımızı kuruttular
Açlıkla yoklukla korkuttular gözümüzü
Açız açıktayız kimsesiziz çaresiz
Bir veda edemeden gidenlerimizin yasındayız
Ondandır sessiz oluşum
Ondandır hayata küsmelerim
Ondandır bu gelgitlerim
Sığınacak limanı olmayan bir gemiyim her dalgada battı batacak.
Ey zalim kader
Ey vicdansız hayat
Akşam koynunda yatırdıklarımı
Sabah toprağa verdim ben sarılamadan öpemeden
Yasım da kederim de hep içimde kaldı
Keşkelerim umutlarım sonsuza kalacak
Senin ne derdin var benle
Artık bir çiçeğim kalmadı solacak
Daha neyim kaldı benden alacak

Yitip giden canların anısına.
𝕯𝖊𝖛𝖗𝖎𝖒î.𝟬𝟲.𝟬𝟮.𝟮𝟬𝟮𝟱