Senli sensizliklerden, benim bu yalnızlıklarım.
Yol aldığım her yerde,uzaklarımsın benim.
Dağ gibi büyürken içimde sonsuz hasretin
Benim aşk masallarında bu son bitişim

Şimdi hüzünbaz oyunlarda yakalanıyorum
Anılarıma senden düşleri boş yere sürüyorum
Gözlerim,gözlerinin ihanetinde
Yüreğim cehennem azabına yatıyor sensizliğin.

Sonra bir şiire ya da şarkıya yaslıyorum kalbimi
İçimdeki bütün senler,bilmediğim kentlere gidiyor.
Şehir mi yorgun bu kadar,yoksa düşlerim mi ?
Senden kalan hüzünlerle,sabahsız geceye göçüyorum.

Bu yağmurlar şehrimin kendine ağlamasıdır
Bende sana ait düşlerim tükenince böyle ağlayacağım
Şimdi bir sarı sonbahar geçiyor ya üstümüzden
Belki bende böyle,sensiz düşlerimden dönerken solacağım.

Bir düş satıcısı da yok artık sokaklarda
Sahte gülüşlerimi satışa çıkaramıyorum
İçimdeki sen hareketsiz yıldızlara dönüşüyor
Karanlığa düşüyor şimdi,en sevdalı yanım
Seni bitirdikçe, kendimi yitiriyorum
Kendimi,kendi insafıma bırakıyorum.