Merhaba değerli dost
Her zaman ki tat ve demin de özel, ve de güzel bir eser, değerli kaleminden
Biz de okuduk ve kutladık yürekten, yalansız ve riyasız
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, şiirle, sevgiyle, sağlıcakla kalasın

Merhaba değerli dost
Her zaman ki tat ve demin de özel, ve de güzel bir eser, değerli kaleminden
Biz de okuduk ve kutladık yürekten, yalansız ve riyasız
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, şiirle, sevgiyle, sağlıcakla kalasın

Merhaba değerli dost
Her zaman ki tat ve demin de özel, ve de güzel bir eser, değerli kaleminden
Biz de okuduk ve kutladık yürekten, yalansız ve riyasız
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, şiirle, sevgiyle, sağlıcakla kalasın

Tamamını şehit veren bu Mübârek Çanakkale şehitlerimizi anan ve anlatan şiirinizi çok beğendim, taktirimi ifade ediyorum Sayın "ak şair" Ben oralara hatıralarımı tazelemek ve o havayı tekrar nefeslenmek için defalarca gittim, gezdim, heyecanlandım, ağladım durdum. İnanın şimdi de öyle ağlıyorum. Geçmişte askerliğimi Gelibolu'da yapmıştım. O günlerde Çanakkale Abidesinin açılma hazırlıkları yapılıyordu. Birgün benim de içinde bulunduğum bir manga askeri sabahleyin yataktan kaldırarak bir arabaya bindirdiler ve bir yerlere götürüyorlar. Henüz nereye gittiğimizi bilmiyoruz; ancak yarım saat kadr sonra Çanakkale Boğazı istikametine dönerek kısa bir yolculuktan sonra sağdaki tepelere doğru döndüğümüzü gördük. A O zaman anladık ki Çanakkale Savaşı alanlarına, Âbide'ye doğru çıkıyorduk ve öyle de oldu.Az sonra saat sekiz sularında o muhteşem abideye yüz metre kala arabadan indik. Artık benim adeta dünyam değişmişti. Ayağımdaki potinlerle nereye basacağımı bilmez olmuştum. Zira arabadan iner inmez bastığımız toprağın şehit kan ve kemikleriyle dopdolu olduğunu iyi biliyordum. O toprak rutubetliydi ve ayak ucumla dokunduğum yerlerden ayak ucuma bir kemik çıkıyordu. Adeta mayınlı bir alan ortasında gibi şaşkınlık içinde hüngür hüngür ağlıyordum. Neyse beni iyi tanıyan ve bizi oraya getiren yüzbaşımız beni öyle görerek imdadıma yetişti ve beni kolumdan çekerek ortadan çıkardı.Ancak bunun anlamı mı vardı ki; zira orada her karış toprak o durumdaydı. Ancak orada bir özel görevimiz varmış ve bu açılış gününde Âbide'ye ilk otuzbeş metrelik bayrağı biz asacakmışız. Bu iş iki arkadaşımla bana verildi. Dahası uzun hikâye Bayrağımızı büyük zorluklarla elli metre yukarıya çıkardık, büyük ölüm tehlikeleri geçirerek tören zamanına az zaman kala bu ilk bayrağı aşağıya sarkıttık. Yıl l961 (galiba) Temmuz ayıydı. Bunun şükür fotoğraflarla tesbiti de yapıldı. Bu biz üç arkadaş için gururlu bir övünç oldu. Şimdi onlardan bir ben yaşıyorum ve diğer arkadaşlarına rahmet gönderiyorum. Bu hatıramı bu kadar yıl sonra anlatmama vesile olduğunuz içn de size ayrıca teşekkür ediyorum. Sağlık ve huzur duâlarımla Allah'a emanet kalın. Selamlarımla. (Aksakal)

şehitleri hatırla vatan için ölümü göze alan sehitleri -57.alayın hepsi şehit oldu- hatırla ki dünyada ne kadar gelip geçici dertlere boş yere üzüldüğünü anla ve asla şehitlere vefasızlık etme (Türk gençliğine hitaben...)