3
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
219
Okunma
Gecenin karanlığında süzüldüm,
Bir kıvılcımın peşinden savruldum.
Alevler davet ederken ruhumda,
Her bir kıvılcımda yeniden doğdum,
yeniden yandım.
Ateşin özünde saklıydı sır,
Her harıyla bir kat daha soyundum dünyadan.
Yanarken, kül oldum.
Küllerim rüzgarla seyre daldı,
Her savruluşta yeni bir aleme doğru.
Kül oldum, ey Yar,
Yandıkça arındım,
Ateşin harıyla temizlendi ruhum.
Her zerremden fışkıran duman,
Gökyüzüne bir dua gibi yükseldi.
Bu yangın, ne sıradan bir alevdi,
Ne de rastgele bir hararet.
Mazlumların ahıydı beni tutuşturan,
Zulümle yanan bir dünyanın çığlığıydı,
Kül oldum, o çığlıkla yeniden doğdum.
5.0
100% (11)
Cevap Yaz