16
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1374
Okunma
Bu yürek hiç yılmadı,gördü ne boranları,
Bir sen kar yağdırdın,cemrelerimden sonra.
Ömür fersah-fersah katetti uzakları,
Bir sana ulaşamadı,gidiş rotalarında.
Ne olurdu bir kere,"ben de sevdım"deseydin,
Duyunca dudağından,dizlerinde ölseydim.
Hasretin ağırlığı,arttıkça omuzumda,
Ruhum zerre-zerre eriyor başucumda,
Eriyor da geçiyor,mananın ötesine,
Bu cihanda rastlanmaz,sevdanın böylesine.
Şaha kalkmış özlemin,dizginlere gelmiyor,
Sevdan yine sel olmuş,bentlerimi zorluyor.
Zaman,sensizliğin ertesini vururken,
Yüreğim karardıkça mekan aydınlanıyor.
Ve işte giderayak,sana son vasıyetim,
Kurtul ki varlığından,eşya da boyun eğsin.
Yak elinle nefsini,manen alevlenesin,
Alevinin nuru ile gönüllere eresin...
Cevap Yaz