Her akşam karanlık belli saatte
Kızıl ufuklara güneş gömülür.
Dumanlanmış gözler varsa surette
Yüreğe sönmeyen ateş gömülür.


Kahraman da ölür; gücü olsa da
Kral da ölür; tahtı, tacı olsa da
Ölüm hakikattir; acı olsa da
Ana, baba, yâr ve kardeş gömülür.


Ömür geçer yıllar döner yaprağa
Hepimiz gideriz o son durağa
Barış ekmek varken kara toprağa
Düşmanlık gömülür; savaş gömülür.


Malum meçhul durak gittikçe uzar
Yalan dünya bizim olsa ne yazar
İğreti yer iki metrelik mezar
Bez sarılır; toprak ve taş gömülür.


Ölümse dünyayı ani terkediş
Gerisi rivayet; gerisi deyiş
Giden geri gelmez boşa bekleyiş
Gölge gölge yavaş yavaş gömülür.


Ecel erken; cana hiç doyulmuyor
Ne hikmetse kalan gün sayılmıyor
O şerbeti içen hiç ayılmıyor
Toprağın bağrına sarhoş gömülür.


Kimisi üzülür; kimisi üzer
Kimisi derdinden canından bezer
Sanırlar sadece diriler gezer
Sanırlar sadece ölmüş gömülür.

Ağustos 2007