OLGUN SEVDA…

Kendisinden 3-5 yaş küçüktü ama sevgide yaş olmazdı. Gönlüne kök salmıştı damar damar. Ama açılamıyordu kendisine sevgim yüreğimde kalsın. Belki o beni sevmediğini söyler de içimdeki tertemiz sevgi karşılık bulamaz diye. Evlerine gelirdi küçük kız kardeşiyle ya tiksindirirsem bir daha gelmez diye düşündü birden.
Ayrıca bir de saygı duyduğu anne babası vardı, ne düşünürlerdi kendisi hakkında.
Tek istediği yakın olsun gelip gitsin gördüğü yerde seyretsin doya doya, olur ya bir gün açılırım hissiyle geçirdi yılları. Aileye olan saygısı cesaretine üstün geldi, itiraf edemedi sevgisini.
Hayâlinde konuşuyorlardı çiçekler topluyorlar kırlarda birlikte koşup. Kelebeklerin üzerlerinden pervane misali döndüklerini seyrediyordu.
Delikanlı hayâl dünyasından çıkıp açılamadan yaşı 21 olup kuruldu düğün dernek görücü usulü bir evlilikti, aynı zamanda Mersedes’e kurban gitmişti. Ailesi ve çevresi tarafından yönlendirilmişti adeta.
Aradan yıllar geçmesine rağmen içindeki boşluk dolmuyor, içmeden sarhoş sallanıyordu.
Öğrendi ki o da ailesi tarafından Mersedes’le takas edilmiş.
İkisinin akibeti de aynı hikâye.

Zaman geçer karşılaşırlar bir vesile bir yerde, geç kalmasına rağmen itirafı ne cesaret dökülü verir dilinden; kekeleyerek seni seni çok sevmiştim bilir misin?
Şoka uğramıştı; beyni duracak kadar; ummuyordum ummuyordum senden deyip zor da olsa toparlandı güzelliğinden ödün vermemiş genç bayan ve ağır başlı saygı ile karşılamıştı kendisine duyulan sevgiyi.

İlk suali: Peki hâlâ seviyor musun?
Cevabı çabuk işitti: Ölene dek seveceğim.

Suçlu sensin, neden bir defa olsun belli etmedin ki sevgini, ne olurdu sanki ipe mi verirlerdi seni? Mırıldandı muzdarip bir gönülle.

Geç kaldık artık battı bu gemi,
İyi insansın ben de sevdim seni.

Yüreğinin sesini daha fazla saklayamayan saçlarına kırağa düşmüş gencin dilinden bu sevda yüklü mısralar karıştı gözyaşlarına.

Bu mısraları duydum ya,
ölsem de gam yemem,
Şunu bil ki;
Senden başkasına seviyorum demem.
Kitap : "Bendeki Sen"
Muharrir; Abdil Göktekin