(Fasl-ı Muhabbet şiiri)

Allah’ım alemi, halk etmiş düşün
Kulca tefekkürle, bakılsın diye.
Üstünde incelik, hayâl ve düş’ün
Ufkun sınırından, çıkılsın diye.

İman etmek idi kulun şiarı
İslâmiyet yıktı batıl duvarı
Bahar geldi gönle kasvet dışarı
İmanın ateşi, yakılsın diye.

Maksat Hak rızası, aylar vesile
Şeytani duygudan bağlar kesile
Bu düstur geçmeli gelen nesile
Kalbe iman nuru, ekilsin diye.

İşte bu aylarda kandiller yanar
Cami ve dergâhta kul Rabb’i anar
Gönül cûşa gelir rahmetten banar
Günahlar kullardan, dökülsün diye.

Kur’an okunurken kalpler fetholur
Tefekkürle gönül Rabb’ini bulur
Allah aşkı böyle zikr’ile solur
Teslim olup boyun, bükülsün diye.

Cehri ya da hafi Allah anılır
Geçici de olsa insan yanılır
Unutulur bazen nefse kanılır
Ayık kalır nefis, çekilsin diye.

Recep ayı geldi Şaban beklenir
Ramazan’dan sonra bayram eklenir
Kandiller geldikçe manâ yüklenir
B e h l ü l uyumasın, dikilsin diye.

05.01.2025