Tutsağın olayım, alsınlar özgürlüğümü elimden!
Yeter ki, tebessümün eksik olmasın yüzünden!
Uçurtsunlar murad güvercinimi elimden!
Yeter ki, seni seviyorum cümlesi daim çıksın dilinden!
Prangalar vursunlar ayaklarıma!
Yeter ki, hazan girmesin sen kokan bağlarıma!
Sevda tabancasıyla sıksınlar kurşunları bağrıma!
Yeter ki,
aşkın çöllerinde beni yarı yolda koyma!
Dağlasınlar senden b
aşkasına bakarsam gözlerimi!
Yeter ki,
sevdalı bakışlarını esirgeme benden!
Kırsınlar
sevdan değnekleriyle kollarımı!
Yeter ki, ayrılmasın sana meftun olan gönlüm senden!
Söndürmesinler,
aşkın ile cayır cayır yanarken!
Yeter ki, sen seyret beni
aşk dolu gözler ilen!
Dermesinler,
sevda bahçemdeki rengarenk
gülleri!
Yeter ki, eksik olmasın o narin gölgen tek başıma kalırken!
Atsınlar beni
sevda uçurumlarının en aşağılarına!
Yeter ki,
gönül verme benden b
aşkalarına!
Kudret kalemini çeksin o yar kaşlarına!
Yeter ki, sormasın o yar beni
sevdanın
gurbet kuşlarına!
Vursunlar
sevda hançeriyle sinemin en güzel yerinden!
Yeter ki, versin o yar kendi eliyle zehirli
aşk şerbetini serinden!
Gitsin o yardan b
aşka herkes gözlerimin ferinden!
Yeter ki, çıkmasın o
sevgili yar ne
gündüz ne de
gece düşlerimden!
19-21/08/2005