3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1229
Okunma
Damlaya
damlaya
sen oldun yedi kuşak
önce.
Nuh
anımsar o günleri.
Güneş yeni doğmuştu
göğün kucağından.
Damlaya damlaya ben oldum sende.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
HURAFE
Şimdi sonbahardan kalma bir ayaz
Gelip bulur ellerimi
Kimsin diye sormadan
Bir memleket bilir içimdeki son kalan yalnızlığı
(Yar bile sevemeden ananın avucunda aklandım)
Şimdi sonbahardan kalma bir alışkanlık
Ellerim hep ceplerimde gezerim
Belki talih son kuşunu gönderir belki unutur
Eski alışkanlıktan mütevellit
Kendimi bildim bileli insanlar mutlulukçuluk oynarlar
deniz nazım.
Cevap Yaz