Sevildiğini iyi biliyordu
Ah her defasında kaçırıyordu gözlerini benden
Okumak istediği şeylerin bir gün sona ereceğini
Ve her gülün solup tükeneceğini hiç hesaba katmadan çürüyüp gidiyordu zaman...

Ömürlük seçimimi ondan yana kullanmış
Onsuz ne amacım ne de yarınım olmaz deyiveriyordum.
Çölde kasırga telaşı taşımış buzulların arasında sıkışmışçasına
Çok uzak mesafelerden onu hiç göremesem de gözlerimde aydınlanan ulu sevgisini iliklerime kadar hissediyordum...

Batında yatan bir evladın aşkıyla ona delicesine sevdalanmıştım.
Henüz doğmamış duyguların
Yaşanmamış saatlerin
Resitali yapılmamış
Kabuk bağlamamış yaraların arasından
Küleyhanı ateşe vermiş kızgın hale gelmiş dünyadan
Masumluğu oynayan kolların etrafından koparak sevgi ilacımı onda buldum...

Onunla güzel yaşamak ve onu el üstünde yaşatmak için
Keşke kelimesinden arınarak
Onun fikirlerini benimseyerek
Her kötülükten koruyarak
Tutkulu zamanların sevgi dili mekanlarında konuşlanıp
Ruh ruha göz göze onunla gerçek sevdayı kalıcı aşkı yaşayarak
Elbet bir gün aşkın kazanacağını bilerek
Umut da sıkıca sığındım ve inancımı hiç kaybetmedim...

Mehmet ÖKSÜZ